Egunero esnatu behar dudalako (4). Arranoa

Egunero esnatu behar dudalako.

Arranoa

Bizi zikloen aldaketa adierazteko parabola eder batekin topo egin dut ARGIAn. Bertan azaltzen denez, arranoak 70 urteko bizi esperantza omen dauka. baina 40 urte ingurura iristean, bere naturak, erabaki baten aurrean ezartzen du : Alde batetik, dagoeneko gogorrak ere ez diren moko zein atzaparrekin eta urteek erasandako lumekin modu baitezpadakoan bizi-edo. Bestetik 150 egun irauten duen eraldaketa prozesu bati ekitea dauka, haitzetako arrakalaren batean gorde eta bere mokoa hormaren kontra kolpeka erauzi behar du. Moko berria hazten delarik, hatzapar eta luma zaharrak erauzi behar ditu gero. Prozesu honi ekinda soilik biziiraun lezake arranoak beste 30 urtez.

Eta nire burua irudikatu dut. Izugarrikeria honetatik libratuko naizen egunean zenbat gauza erauzi beharko dizkiot nire izateari? Parajeotan denbora igaro ahala, hatzaparrak eta mokoa atera zaizkio nire bihotzari, ehizatzeko baino ahizatua izan ez dadin. Lumak, aldiz, ugari eta eder ederrak nituen baina orain enbarazu besterik ez didate egiten. Izatearen arrakalak, arima edo dena delakoaren zauriak, nola senda litezke? ezen barren horretan eragiten du inguratzen nauen bakarmortu honek. Sarriren hitz batzuen oihartzunak zera diost, preso izandakoak ez duela sekula ziega atzean uzten. Panoramie.

Eta nire burua irudika dezket, urjario baten azpian, nire azalean behera doan emariak tarte honetan bildutako lohia garbituko balu bezala. Kontua da halako dohainak dituen iturririk baden edo dagoeneko, zirenak, porlanak irentsi ote dituen. Bitartean alkandoran gordeko dut arranoaren parabola, bihotzaren ondoko patrikan.

Oier Gonzalez Bilbatua, Villefranche sur Saône 2010eko azaroak 29.