Folhetos da feira

FOLHETOS DE FEIRA (merkexeak)
Xoriak pausatu dira,Gure baitan.
Gaur goizean, esnatu eta leihoan paratu naiz. Elurra mara-mara ari da inguruak txuriz margozten. Giroari darion usainak, ikastolako garaietara garraiatu nau. Nola aritzen ginen etxerako bueltan elur-bolak elkarri jaurtiaz. Hatzamarretan hotzaren hotsez, mina izan arren, espaloiaren bestaldean zeuden kontrarioei, arnasa hartzen utzi gabe, dinbi-danba.
Teilatuan edo batek daki non abia egin duen itxas-txoria atzera eta aurrera dabil, janari bila. Elur txurian lorratz utzi ditu bere korrakaldi ernean. Leiho azpian dauden zakar poltsak, janari erdi ustela eta alboko leihoetatik jendeak botatzen dituen moeta guztietako detritusak, elurrak izkutatu ditu. Gaur, inguruko zikinkeriaz beti protestaka ari den Jean-louis pozik egongo da, elurrak zaborra menditxo ezezagunetan bihurtu bait du. Pareko futbol zelaia ere txuri-txuri ageri da, kondizio hauetan, seguraski ez diote inori bertara joaten utziko.
Neguko goiz hartan, ixtant batez izan bada ere, harrapatuta gaituen errealitate gordina, izara txuri batek estali du. Bainan zeinen efimeroa den materia txuri hau. Eguerdiko eguzkiaren lehen printzekin, elurra urtzen hasi da eta berriz ere agerian geratu dira, inguratzen gaituen alanbradako aizto zorrotzak, guri mehatxuka.
Angelo