Kontrabandoan igarotako hitzak.

Artega dago mutila, bezperan berandu xamar arte aritu da letrak juntazten.

Mahaiko lanparatxoaren argipean luma eta papera. Tinta beltzaren jarioaz, txuria den espazioa hiztez zipriztintzen ari da. Bonbilaren argiak, mahaia eta mutila bera zirkulu horixka baten baitan biltzen ditu. Antzokiko argiek, antzezlea taularen gainean zirkulu batean biltzen dituen bezalaxe. Ziegako taularen gainean, mutila, bere trama propioaren antzesle. Eta badirudi argi horren baitan, aldiro, bere mundutxo propioa eraikitzen duela. Mahaiaren gainean: ur botila, azken tragoa falta zaion tea, kristalezko mermelada poto batean, orrien nahaspila; urdin koloreko gutun azala; argazki bat.

Baina hori atzo izan zen eta gaur artega dago. Lo faltagatik begiak kiskaliak dituela senti dezake, gauean letra artean ibiltzeak eragiten duen erredura. Hala ere, nekearen gainetik, paperean bere baitako munduaren zatitxo bat askatu duelako atsegina. Bere territorio intimoaren zentimetro karratu parea gutun azal batean gordeta. Praketan disimulatua daukan gutun azal urdinean, bere baitako eremu horren zentimetro karratu parea.

Artega dago mutila beraz, gainontzeko presoen antzera lokutorioetara jotzeko atea noiz irekiko den zain. gorroto du ixtant hau, ez daki zein funtzionariok irekiko duen atea, lokutoriora sartu aurreko miaketan estu hartuko ote duen ere ez daki. Galtzetan daraman mundu miniaturazkoa kanpotik ikusten al da?. Ziur da ezetz baina... Atean azalduko den txakurrak mutilaren urduritasuna usnatuko al du? Latex aseptikoz jantzitako eskuek, gerrialdea miatzean, praka eta alkandoraren artean gordetako gutun azala nabarituko al dute?.

Atea ireki da, uniformatua esku txuri aseptikoz armatuta preso ilararen buruan paratu da. "Monsieur Gonzalez, box 1!". Mutila ilaran doan pausuz pausu eta ez daki astiroegi mugitzen ote den edo arinegi, zelatatuaren ezinegona. Atea, uniformatua, bere eskuen mugimendu mekanikoa bizkarretik behera, gerrialdea, praketako poltsikoak, txorkatilak,... ondo, badoa, miaketa atzean utzi du. Lokutoriora sartu aurreko azken pausoak. Lehen besarkada, muxuak, eta aspaldi irakurritako hitz batzuen oihartzuna iritsi zaio bere barrunbeetatik mutilari. Kontrabandoaren sakuetan bidaiatzen duten hitzak, bestela iristen diren hitzen antzekoak dira, mezu bertsua daramate, baina lerro artean intimoagoak dira, hitzen arteko espazioa infinitua bihurtzen da hala. idatzi duenaren eta irakurriko duenaren, bi bien ametsak kabitzen dira bertan. Letren Artean amets egiteko espazio infinitua.

Laztanetik, laztanera, gerripetik gerripera, espetxetik kalera, kontrabandoan askatuko den gutuna.

"Les histoires sont des lettres. des lettres envoyées á n'importe qui, á tout le monde. mais les plus belles sont faites pour être lues par quelqu'un en particulier."
John E. Wideman. "Damballah"

Bisita ondorengo hezetasunean.

Ziega barruan, bakarrik nagoela, agur esan berri diodan lagunaren presentzia are gehiago nabaritzen dut. Bere argazkiei begira, bere usaina arropetan,... Bisitan eman eta jasotako laztanen akorduan, apurka-apurka nere sexua duela ixtante bat lokutorioan gertatu bezalaxe berriz tenkatzen ari dela sentitu dezaket. Bertan hasitakoa hemen bukatu beharra oihukatzen ari da. Prakak erantsi ditut, galtzontziloak, biluzik geratu naiz berriz, baina miaketan ez bezala oraingo honetan plazer hutsez, kamiseta soinean utzi dut, laztantzen naizen bitartean lagunaren usaina sentitzeko. Komunean eserita, bertako atexka itxi dut, giroa pixkat ilundu eta intimitate gehiagoren bila. Eskua xaboiz hezetu dut gero, hala sexuan gora eta behera errazago labaindu dadin. Gorputz osora zabaldu den sentstzio eztia. Begiak itxita lagunaren gorputza erraztasun harrigarriz irudika dezaket. Lokutorioan, ferekatu dudan sexuko hileak nere hatzen artean nola kiribiltzen diren nabari dezaket. Irudia nere buruan zehazten doan erritmo berean, puzten doa nere zakila. Ordu erdi lehenago eku artean izan ditudan ipurmasailak, haren titiburu gogortuak,... Gorputzeko berotasunak irudimena dantzan jarri dit eta lokutorioa aspaldi utzi dugu, bere gelako ohean agertzeko. Nere mingaina laztanaren kobatxoan nola jostatzen den imaginatze hutsaz, gorputz osoa dardarka jarri zait. Astiro-astiro gorantza noa, bere bulartxoak nere ezpainekin bildu arte. Haren lepoari bisita txiki bat egin ondoren, gure mingainek elkarren ezpainetan topo egin dute. Elkarren ahotik egarri haundiz edaten hasi garen ixtant berean hondoratu da lehertzear dagoen nere zakila bere aluan barna. Elkarren erritmoan hasi gara, dantza ezti batean elkarren gorputzak bilduz, atzera-aurrera, lehenengo lasai eta gero erritmo azkarrago batean. Atzera eta aurrera. Atzera eta... Nere arnasestua (edo biona da ?) entzun liteke mugimendu etengabean. Apurka-apurka, zakilean gora doan hazia nabaritu dezaket. Eta plazerez betetako bere irrifarra ikusi dudan ixtant berean lehertu naiz, haziaren epeltasuna eskuan nabari dezaket, gorputz osoa halako lasaitzasun gozo abtean murgildu da... Begiak ireki ditut, komuneko iluntasuna, ziegaren komuneko iluntasuna, ziegaren iluntasuna eta hala ere bisitak utzitako arrastoa, sexuaren plazerra, ausentziari gain hartu dion laztanaren presentzia.

Sexua ere mugatua dugun inguruotan, plazer hartze bakartia bakardadearen aurkako sabotaia ekintza da, grina piztu digun hura gure larru artera dakarkigun bultzada. Sexualitaterik gabeko izate inhumano nahi gaituzte, eta guk larru azalaren berotasun eztia aldarrikatzen dugu. Kerubin asexuatuak baino, zerua saltoz harzteko prest dagoen deabru eta sorgin koadrila.

Hodei guztien azpitik eta sasi guztien gainetik, bizi pozik eta ekin gogor borrokari... eta larruari.

DENBORA.

Goizeko 7ak: atearen irekiera.
7:30ak (asteartea, osteguna edo larunbata bada soilik) dutxa.
10 minutu.
Turnoaren arabera
eta lehena tokatuz gero, goizeko 8etan patioa.
Bigarren turnoa 10etan.
Ordu bete eta 30 minutu zirkuluan bueltaka.
11:30etan bazkaria.
12:30etan ateak ongi itxiak daudela ziurtatu ondoren funtzionarioa badoa.

Txakur aldaketa.

13etan arratseko funtzionarioaren erronda. "Bonjour".
Lehen turnoa izan ezkero 14etan patioa,
bigarrena 16etan.
Ordu bete eta 30 minutu
bueltaka, bueltaka, bueltaka.
Arratseko 15etan korreoa.
Postontzia, hutsik dagoen kabia herdoildua.
17:30etan afaria.
18:30etan arratseko funtzionarioa badoa.

Txakur aldaketa.

Erlojuaren orratzetatik urkatu gaituzte.
orduek haragia urratzen didate,
minutuek bihotza zatitu.
Tik-tak, tik-tak.
Segundu bakoitza
arantza bat
erraietan.

Denbora libratu behar dugu.
arantzak erauzi,
bihotz zatiak kolatu
Haragia josi,
urkatzen gaituen soka moztu.
denbora libratu.
Aztikerixek eitteko astixe jarein.

Antzinako ipuinetatik...

Aintzinako ipuinetatik gatoz
eta gazteluko sukaldean,
ikurrina,
dontzeilaren trapu higatuen artean
gordeko dugun arte,
gure herria,
ezer izatekotan,
etorkizun ideia izango da.
Herria, aintzinako ipuina, etorkizun.

Exilio é.

Exilioa, neguan egindako
ibilbidea da.
inondik eta inora urrutiratuz.

Zerutik malko txuriak mara-mara.
Eta atzera begiratzean
egindako bidean utzitako arrastoa.
Aurrera begiratzean,
zapaldu gabeko, urratsik gabeko,
eremu elurtua.

Exilioa ibiltzeke dagoen espazio txuri zabala da.
Idazteke dagoen orria
Txuria
Exilioa.